Another day in dit prachtige land!

Vanmorgen weer bijtijds uit de veren: vandaag reden we naar Andalsnes en zijn we weer mooie dingen tegengekomen. We zijn (weer) over een pas gereden waar het bijzonder onherbergzaam, maar daarom vreselijk mooi was. De foto’s spreken voor zich, maar echt, die kunnen niet weergeven hoe het in het echt is. Eén voordeel van blauwe luchten is trouwens dat de foto’s wel wat vrolijker worden. Nadeel is dat ik nu IN ons huisje van vandaag zit en niet buiten. Het is buiten vreselijk heet.

Verder over de rit: in het routeboek werd verwezen naar een weggetje wat in 1882 is aangelegd en nog steeds in de oorspronkelijke staat is. Dit ZOU genoeg moeten zeggen over de berijdbaarheid: errug smal. Binnen 20 meter ging eerst een personenauto voor ons naar achteren en opzij en daarna moesten wij naar achteren en opzij voor een camper. Toen zijn we maar omgedraaid; smalle wegen zijn niet ons ding.

Volgende stop was het Geiranger fjord. Nu wordt daar zo superenthousiast over gedaan, maar eerlijk gezegd vond ik het niet echt bijzonder in vergelijking met alle andere natuurschoon hier. Het is een mooi smal fjord met hoge bergen aan weerszijden, maar ons is ontgaan wat er nu zo superbijzonder aan is. Na het fjord zijn we over de Ornevegen (maar dan met een streepje schuin door de O) ofwel Eagle Road gereden, wat één van de steilste weggetjes hier in de omgeving is. In 11 haarspelbochten ga je van zee (fjord-)niveau naar 620 meter! De naam dankt de weg aan het feit dat er vroeger op het hoogste punt een groot aantal adelaars nestelden.

Daarna kwam de Trollstigen, die wij in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, afgedaald zijn. Vanaf die weg heb je prachtige uitzichten, kom je schitterende watervallen tegen, zie je prachtige bergen. Dit is dan echt WEL iets om van alle kanten te fotograferen. We zullen niet ALLE foto’s hier op het blog zetten; dat zouden er teveel worden.

Morgen naar Hamar als tussenstop voor Trollhattan in Zweden. Daarna beginnen we alweer aan de terugreis.